Dit is het verhaal over een jongetje dat op zijn zesde al geboeid zat te prutsen met fietslampjes en batterijen en uiteindelijk terecht is gekomen in de wereld van het licht. Het was een doorlopend persoonlijk leerproces, van zijn studie hts-elektrotechniek via technische adviesbureaus, de koeltechniek op vissersschepen van Grenco Marine en de projectleiding van de eerste LED videowalls bij Philips Lighting.

Arjen heeft sinds 2012 zijn eigen ontwerpstudio in Amsterdam, maar hij is Limburger van geboorte en zijn vriendin komt uit Waalwijk. Veel van zijn werk is terug te vinden in deze regio. Zoals de Wet Blue Route in Waalwijk, een lichtproject waarbij op gebouwen de geschiedenis van de leer- en schoenindustrie in deze stad wordt geprojecteerd.

Wat was de rol van de opleiding in je uiteindelijke keuze?
“Voor mij is school een stuk gereedschap waarop je verder bouwt. Het is belangrijk je te blijven ontwikkelen. Het vak lichtontwerp was mij niet bekend. Ik heb op een gegeven moment de keuze gemaakt voor commercieel technisch ingenieur; feitelijk een combinatie van techniek, marketing en projectmanagement. Je overziet dan het geheel, maar het ging technisch niet de diepte in.”

Ik ben van jongs af aan gefascineerd door lampjes

Wat waren belangrijke leerervaringen voor je?
“Het op maat bouwen van koeltechnische installaties op met name vissersschepen. Zo’n 3,5 jaar heb ik voor Grenco Marine over de hele wereld op schepen rondgelopen. Dan komt alles op je pad: aansturingssoftware, meet- en regeltechniek, natuurkundige processen, elektrotechniek en mechanica. Heel interessant. Niets is zo veelzijdig als koeltechniek.”

Hoe kwam je uiteindelijk terecht in de lichttechniek?
“Ik werd door Philips Lighting gevraagd als projectmanager voor Vidiwall. Dat was net na de introductie van de ledverlichting en zo kwam ik via de duizenden ledlampjes waaruit een groot led scherm of ‘videowall’ is opgebouwd, weer terug bij het licht.”

Hoe ziet de toekomst van dit vakgebied eruit?
“Bij binnenverlichting ging het tien jaar terug vooral om energiezuinig, nu zijn factoren als duurzaamheid en gezondheid belangrijker. Nu we alle tools in kunnen zetten als aansturing, dimmen, aanwezigheidsdetectie, etc., kunnen we ook steeds meer op maat mensen bedienen. Neem 60-plussers: die hebben veel meer licht nodig dan iemand van twintig voor een gezonde en effectieve werkomgeving. Via sensoren en een persoonlijk pasje kun je flexibele werkplekken op het profiel van de persoon aanpassen. We noemen dat Human Centric Lighting. Bij buitenverlichting gaat het steeds meer richting lichtbeleving; een brug tussen techniek en schoonheid; het creëren van sfeer en ervaring.”

Techniek, schoonheid en gezondheid komen samen

Wat zijn de uitdagingen in dit vak?
“Ik voel me een soort missionaris in het uitdragen van het belang van daglicht, het startpunt voor Human Centric Lighting. Daglichtontwerp is een vrij nieuwe tak in ons vakgebied. Dat betekent bijvoorbeeld dat je bij nieuwe gebouwen meteen mee moet denken en ontwerpen. Want dan kun je tijdens de bouw invloed uitoefenen op de daglichttoetreding. We weten dat tussen maart en november iedere werkplek van negen tot vijf zonder kunstlicht moet kunnen functioneren. Nou, zover is het nog lang niet, terwijl we steeds meer weten van het belang van daglicht. Er is dus veel werk aan de winkel en er moeten veel meer jonge mensen kiezen voor deze richting. Daar liggen echt forse uitdagingen en dus een mooie toekomst op creatief-technisch gebied.”

Er moeten veel meer jonge mensen kiezen voor lichtontwerper. Er ligt een mooie toekomst op creatief-technisch gebied

Credits voor alle foto’s: Hans van der Ven Photography